
مقايسه تاثير الگوي مبتني بر روش مشاركتي و الگوي مبتني بر روش يادگيري انفرادي+ پرسشنامه ۷۷ صفحه اي
چكيده :
هدف از انجام اين پژوهش مقايسه تاثير الگوي مبتني بر روش مشاركتي و الگوي مبتني بر روش يادگيري انفرادي بر ميزان يادگيري و ياد داري در درس علوم دانش آموزان دختر پايهي پنجم منطقه ۵ تهران بوده است .
دراين پژوهش فرضيهها به اين نكته اشاره دارند كه بين دو الگوي مشاركتي و انفرادي تفاوت وجود دارد .
جامعه آماري را كليه دانش آمزان دختري كه در منطقه ۵ درسال تحصيلي ۸۷- ۸۶ در شهر تهران به تحصيل مشغول بوده را شامل شده است .
جهت نمونهگيري از روش نمونهگيري تصادفي خوشهاي استفاده شده به اين صورت كه ۴۰ نفر به صورت كاملاً تصادفي انتخاب شد و در دو گروه ۲۰ نفري آزمايش و گواه تقسيم شدهاند .
ابزار جمع آوري اطلاعات آزمون محقق ساخته بود كه قبل و بعد از اعمال متغيرهاي مستقل بر روي دانش آموزان اجرا شد بعد از ۲۰ روز از اجراي متغيرها نيز آزمون يادداري اجرا گرديد كه اين آزمون موازي آزمون يادگيري بوده . براي محاسبه معنيداري نتايج در بين گروهها از آزمون T مستقل استفاده شد .
نتايج اين پژوهش به اين شرح است :
الگوي مبتني بر روش يادگيري مشاركتي نسبت به الگوي مبتني بر روش يادگيري انفرادي در يادگيري و يادداري تفاوت معني داري را نتشان مي دهد .
مقدمه
درگذشته اعتقاد بر اين بود در كلاسها يادگيري واقعي صورت ميگيرد كه دانش آموزان ساكت و آرام در گوشهاي نشسته و به صحبتهاي معلم گوش فرا دهد . امروزه با توجه به تغييرات روز افزون فناوري از معلمان نيز خواسته ميشود از روشها و برنامههايي استفاده كنند كه دانش آموزان را به فعاليت وادار كند .
تغيير در شيوههاي ياددهي – يادگيري و استراتژيهاي تدريس و ابداع و نوآوري فراوان و مستمر در اين زمينه ، راهبردهاي ياددهي – يادگيري جديد كاربردي و اثر بخش را فراروي معلمان قرار داده كه در صورت آموزش آنها توسط معلمان امكان آموزشي خوبي در اختيار آنها قرار مي گيرد كه ميتواند به فراخور شرايط ، ويژگيها و مشكلات هر يك از كلاسهاي خود از آنها كه بالاترين بهره و استفاده را ببرند . به عنوان مثال راهبردهايي همچون ،حل مسئله ،شبيه سازي ، ايفاي نقش و بارش مغزي كه هم اكنون در كشورهاي توسعه يافته به عنوان راهبردهاي مشاركتي و تعاملي در امر ياددهي – يادگيري فراگيران كاربرد فراواني يافته است ولي در حال حاضر در نزد اكثر معلمان مهجور و ناشناخته مانده است كاربرد اين روشها درحين تدريس توسط معلمان ، در تعميق يادگيري فراگيران و نهادينه شدن اطلاعات و كاربردي شدن آنها نقش بسزايي دارد و در واقع با اين روشها ،ميتوان به جاي انتقال صرف مفاهيم ، در نزد دانش آموزان مفهوم سازي كرد ( فضلي خاني ، ۱۳۸۰)
منابع فارسي
- آقازاده، محرم، (۱۳۸۴)، ساختار يادگيري از طريق همياري، نشريه رشد تكنولوژي آموزشي
- آقازاده، محرم، ۱۳۸۴)، راهنمايي نوين تدريس، انتشارات آييز (بعد از اين قسمت يك مورد ديگر در صحنه آخر وجود دارد)، اسكات، جوانا و همكاران (۱۳۸۵). يادگيري مشاركتي، ترجمه محمد اميني و منصور مرعشي، انتشارات مدرسه، چاپ چهارم.
- اديب نيا، اسد (۱۳۸۳) بررسي موانع اجرايي روش هاي تدريس فعال در مدارس ابتدايي شهر تهران، طرح پژوهشي، موسسه پژوهشي و برنامه ريزي درسي و نوآوري هاي آموزشي.
- اديب بنا، اسد (۱۳۸۵) روشهاي تدريس پيشرفته، جزوه درسي، تهران
- اديب نيا، اسد (۱۳۸۶) روشها و فنون تدريس علوم تجربي در دوره ابتدايي، جزوه درسي، تهران
- اليس، سوزان و والن، سوزان. «۱۳۸۲٫ (آشنايي با يادگيري از طريق همياري». (چاپ هفتم)، ترجمه طاهره رستگار و مجيد ملكان.
- ايوبي، حسن (۱۳۷۷). «مقايسه يادگيري مشاركتي و يادگيري سنتي (متداول) بر پيشرفت تحصيلي و حرمت خود دانش آموزان دختر پايه سوم متوسطه رشته علوم انساني». پايان نامه كار شناسي ارشد دانشگاه علامه طباطبائي.